۱.بازی انفرادی:
از زمان تولد شروع میشه که در ابتدا با تکان دادن دست و پا توسط کودک شروع میشه. در این مرحله کودک وسایل را با لمس از طریق حفره ی دهان میشناسد، وسایل را پرتاب میکند و به روش های مختلف با آنها باری میکند.
۲.بازی تماشاچی:
در این مرحله که معمولا از دو سالگی شروع میشود کودک در ارتباط با سایرین فقط به بازی بچه ها نگاه میکند!
۳.بازی موازی:
این مرحله هم در اوایل دوسالگی دیده میشود که کودک درک نار سایر کودکان فقط در یک فضای مشترک بازی میکند. در این بازی وسایل و نوع بازی کودکانی که در آن مکان هستند مشابه و مشترک نیست!
۴.بازی اشتراکی:
عموما در حدود سه-چهار سالگی این مرحله در کودکان دیده میشود. در این حالت کودک با یک یا چند همبازی با وسایل مشترک بازی میکند، اما هر کس بازی خود را انجام میدهد!
۵.بازی مشارکتی:
عموما انتظار داریم از چهار سالگی شروع بشه. که دو یا چند کودک با وسایل مشترک و با هدف یکسان باهم بازی می‌کنند!
۶.بازی رقابتی:
بالاترین سطح است .
کودک با یک یا چند همبازی بازی های قانون داری انجام میدهد که شامل برد و باخت می‌شوند ، امتیاز بندی دارن و عملا سطح توانایی و مهارت فرد فاکتور مهمی در این سطح از بازی ها است!
توجه :محدوده ی سنی گفته شده تقریبی است و بدون شک در کودکان مختلف با توجه به سطح شناختی و درکشون و میزان رسد گفتارشون این محدوده ی سنی متفاوت تعریف میشه!
دکتر مریم نوائی
