"ADHD" بیش‌فعالی یا اختلال نقص توجه
یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی-رفتاری در کودکان است. این اختلال معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود .
کودکان مبتلا معمولا در تمرکز، کنترل رفتار و مدیریت فعالیت‌های روزمره مشکل دارند
ADHD علائم اصلی
. بی‌توجهی (Inattentive)-1
- مشکل در حفظ توجه روی کارها یا فعالیت‌ها
- به راحتی حواس‌شان پرت می‌شود
- فراموش‌کار بودن در انجام وظایف روزمره
- مشکل در سازماندهی کارها
- گم کردن وسایل شخصی مانند اسباب‌بازی یا لوازم مدرسه
- اجتناب از کارهایی که نیاز به تمرکز طولانی‌مدت دارند
بیش‌فعالی و تکانشگری (Hyperactivity-Impulsivity)-2
- بی‌قراری و ناتوانی در نشستن آرام
- دویدن یا بالا رفتن از وسایل در موقعیت‌های نامناسب
- صحبت کردن بیش از حد
- مشکل در انتظار کشیدن برای نوبت
- پریدن وسط حرف دیگران یا قطع کردن صحبت‌ها
نوع ترکیبی (Combined)-3
ترکیبی از علائم بی‌توجهی و بیش‌فعالی-تکانشگری
ADHDعلل
هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل زیر ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند
- عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی
- عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم (مانند سرب) در دوران بارداری یا کودکی
- عوامل عصبی: تفاوت در ساختار و عملکرد مغز، به ویژه در مناطق مرتبط با توجه و کنترل رفتار
- عوامل دوران بارداری: مصرف سیگار، الکل یا استرس شدید در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد
ADHD تشخیص
معمولاً توسط متخصصان سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک انجام می‌شود. این فرآیند شامل ارزیابی رفتار کودک، مصاحبه با والدین و معلمان، و
استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد است
ADHDدرمان .
. معمولاً ترکیبی از روش‌های دارو درمانی و رفتاردرمانی است
آموزش والدین برای مدیریت رفتار کودک
آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودک
ایجاد ساختار و روال منظم در خانه و مدرسه
همکاری با مدرسه برای ایجاد محیطی مناسب برای یادگیری کودک
ADHD استفاده از برنامه‌های آموزشی ویژه برای کودکان مبتلا به
. تغییرات سبک زندگی
رژیم غذایی سالم
ورزش منظم
خواب کافی
با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، بسیاری از کودکان مبتلا می‌توانند زندگی موفق و پرباری داشته باشند. با این حال، بدون درمان، این اختلال می‌تواند برعملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و اعتماد به نفس کودک تأثیر منفی بگذارد
